Wydarzenia w Radomiu i Ursusie w czerwcu 1976 r. odbiły się niewielkim echem na Pomorzu Zachodnim. Do protestów przeciwko kolejnym podwyżkom cen żywności przystąpiło tylko kilka zakładów, w których strajki zostały szybko stłumione.

Wydarzenia w Radomiu i Ursusie w czerwcu 1976 r. odbiły się niewielkim echem na Pomorzu Zachodnim. Do protestów przeciwko kolejnym podwyżkom cen żywności przystąpiło tylko kilka zakładów, w których strajki zostały szybko stłumione. Władze zorganizowały na stadionie MKS „Pogoń” wiec potępiający protestujących robotników oraz popierający politykę I sekretarza KC PZPR Edwarda Gierka. W wiecu wzięło udział około 50 tys. szczecinian, w większości dowiezionych specjalnie podstawionymi autobusami prosto z zakładów pracy.

Jednak wkrótce po wydarzeniach czerwcowych powstały w Szczecinie struktury opozycyjne: punkt konsultacyjny Ruchu Obrony Praw Człowieka i Obywatela oraz Komitet Założycielski Wolnych Związków Zawodowych. Kilka osób nawiązało również współpracę z Komitetem Obrony Robotników. Wzrosła też aktywność środowisk kościelnych, zwłaszcza duszpasterstwa przy kościele oo. jezuitów na ul. Pocztowej.

 

oprac. MNS-CDP