Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej i Prezydent Niemieckiej Republiki Demokratycznej

Pragnąc dać wyraz woli utrwalenia pokoju powszechnego i chcąc przyczynić się do wielkiego działa zgodnej współpracy miłujących pokój narodów. Zważywszy, że współpraca ta między narodem polskim i niemieckim stała się możliwa dzięki rozgromieniu niemieckiego faszyzmu przez ZSRR i postępującemu rozwojowi sil demokratycznych w Niemczech - oraz chcąc po tragicznych doświadczeniach hitleryzmu stworzyć niewzruszone podstawy dla pokojowego i dobrosąsiedzkiego współżycia obu narodów, pragnąc ustabilizować i umocnić wzajemne stosunki w oparciu o porozumienie poczdamskie, ustalając granicę na Odrze i Nysie Łużyckiej,

realizując postanowienia warszawskiej deklaracji Rządu Rzeczypospolitej Polskiej i delegacji Rządu Tymczasowego Niemieckiej Republiki Demokratycznej z dnia 6 czerwca 1950 r., uznając ustalona i istniejącą jako nienaruszalną granicę pokoju i przyjaźni, która nie dzieli lecz łączy dwa narody – postanowili zawrzeć niniejszy Układ i mianowali swych Pełnomocników:

Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej
Pana Józefa Cyrankiewicza, Prezesa rady Ministrów
Pana Stefana Wierbłowskiego, Kierownika Ministerstwa Spraw Zagranicznych;

Prezydent Niemieckiej Republiki Demokratycznej
Pana Otto Grotewohla, Prezesa rady ministrów,
Pana Georgia Dertingera, Ministra Spraw Zagranicznych,

Którzy po wymianie swych pełnomocnictw, uznanych za sporządzone w dobrej i należytej formie zgodzili się na następujące postanowienia:

Art. 1

Wysokie Układające się Strony zgodnie stwierdzają, że ustalona i istniejąca granica biegnąca od Morza Bałtyckiego wzdłuż linii na zachód od miejscowości Świnoujście i dalej wzdłuż rzeki Odry do miejsca, gdzie wpada Nysa Łużycka oraz wzdłuż Nysy Łużyckiej do granicy czechosłowackiej, stanowi granicę państwową między Polską a Niemcami.

Art. 2

Polsko-niemiecka granica państwowa, wytyczona w myśl niniejszego Układu rozgranicza również w linii prostopadłej przestrzeń powietrzną, morską i wnętrze ziemi.

Art. 3

Dla wytyczenia w terenie polsko-niemieckiej granicy państwowej, wymienionej w art. 1 Wysokie Układające się Strony powołają Mieszaną Komisję Polsko-Niemiecką z siedzibą w Warszawie. Komisja ta składa się z ośmiu członków, z których czterech mianuje Rząd Rzeczypospolitej Polskiej i czterech Rząd Tymczasowy Niemieckiej Republiki Demokratycznej.

Art. 4

Mieszana Komisja Polsko-Niemiecka zbierze się nie później niż w dniu 31 sierpnia 1950 r. celem podjęcia czynności, wskazanych w art. 3.

Art. 5

Po dokonaniu wytyczenia w terenie granicy państwowej Wysokie Układające się Strony zawrą akt o wykonaniu wytyczenia państwowej granicy między Polska a Niemcami.

Art. 6

W wykonaniu wytyczenia polsko-niemieckiej granicy państwowej Wysokie Układające się Strony zawrą porozumienia: w sprawie przejść granicznych, małego ruchu granicznego i żeglugi na wodach pasa granicznego.

Porozumienia będą zawarte w ciągu miesiąca po wejściu w życie wymienionego w art. 5 aktu o wykonaniu wytyczenia państwowej granicy między Polską a Niemcami.

Art. 7

Układ niniejszy podlega ratyfikacji, która powinna nastąpić w terminie możliwie najkrótszym. Układ wejdzie w życie w chwili wymiany dokumentów ratyfikacyjnych, która odbędzie się w Berlinie. W dowód czego Pełnomocnicy podpisali układ niniejszy i zaopatrzyli go swoimi pieczęciami.

Art. 8

Sporządzono dnia 6 lipca 1950 r. w Zgorzelcu, w dwu egzemplarzach, każdy w języku polskim i niemieckim, przy czym oba teksty mają jednakową moc.

1950 lipiec 6, Zgorzelec. – Układ między Rzeczypospolitą Polską a Niemiecką Republiką Demokratyczną o wytyczeniu ustalonej i istniejącej polsko-niemieckiej granicy państwowej

w: Szczecin w dokumentach polskiej służby dyplomatycznej 1945-1950, Źródła do dziejów Pomorza Zachodniego, tom VI,Wstęp, wybór i opracowanie Ryszard Techman, Szczecin 1996, s. 355-357