W 1966 roku przypadała wyjątkowa, tysięczna rocznica chrztu Polski. Główne uroczystości poprzedziła dziesięcioletnia Wielka Nowenna, której program w ocenie władz wykraczał poza sferę religijną i miał

charakter polityczny. W tej sytuacji władze przygotowały własny, również rozłożony na lata, program obchodów Tysiąclecia Państwa Polskiego.

Przebieg uroczystości milenijnych na Pomorzu Zachodnim przypominał obchody kościelne w innych częściach kraju. Centralnymi ośrodkami były Gniezno i Częstochowa, ale duchowni i wierni uczestniczyli przede wszystkim w obchodach diecezjalnych i parafialnych. Szczególnego wymiaru nabrały uroczystości z udziałem prymasa Stefana Wyszyńskiego, które odbyły się w Szczecinie 5 listopada 1966 roku. Według danych urzędowych uczestniczyło w nich około 25 tysięcy wiernych, a według strony kościelnej przeszło 60 tysięcy.

Podobnie jak w innych częściach kraju, władze starały się nie tylko zmniejszyć udział wiernych w uroczystościach kościelnych, ale też przygotować odpowiednio atrakcyjny program obchodów Tysiąclecia Państwa Polskiego. Ważnym jego elementem była budowa z datków społecznych szkół-pomników pod hasłem „Tysiąc szkół na Tysiąclecie”. Władze postawiły ludzi przed koniecznością opowiedzenia się po jednej lub drugiej stronie konfliktu, jednak społeczeństwo „zagłosowało nogami” i przez masowy udział w organizowanych przez Kościół nabożeństwach opowiedziało się przeciwko rugowaniu religii z życia publicznego

Oryginalność obchodów na Pomorzu Zachodnim polegała na eksponowaniu zarówno przez władze państwowe, jak i kościelne piastowskiej przeszłości tego regionu i poszukiwaniu argumentów historycznych uzasadniających obecność na nim polskiej ludności. Miało to szczególne znaczenie dla poszukujących własnej tożsamości mieszkańców tych ziem.